یاد شهیدانی که حق را برگزیدند با رمز یا زهرا حماسه آفریدند
وبلاگ http://fatemeon.persianblog.com/ اومد اینجا شد دوکوهه دست به گیرنده هاتون نزنید!!!
راستش اینجا خیلی بهتره من خودم خیلی با اینجا حال میکنم از پرشین بهتره
مثل اینکه اونجا طلسم بود فقط یه مشتری داشتیم اونم هیئت مهدی جان بود
که مثل اینکه چند وقتیه با ما قهر کرده !
من تو این وبلاگ تا حالا مطلب خاصی ننوشتم ولی سعی میکنم که دیگه مطالب جدید رو به موقع بنویسم تا مثل وبلاگ قبلی نشه.
یه عزیزی برام نوشته بود که دوکوهه کجاست که اینقدر معروف شده ؟
راستش هم به بهونه این سوال هم به بهونه اینکه خب اسم این وبلاگ دوکوهه میباشد گفتم بد نیست که فرمایشات آقا سید مرتضی آوینی رو که جواب سوال اون دوستمونو داده بود رو دوباره تو این وبلاگ بذارم.
با من سخن بگو دوکوهه
اگر بپرسی دوکوهه کجاست چه جوابی بدهیم؟ بگویم دوکوهه پادگانی است در نزدیکی اندیمشک که بسیجیها را در خود جای میداد و بعد سکوت کنیم؟ پس کاش نمیپرسدی که دوکوهه کجاست چرا که جواب گفتن به این سوال بدین سادگیها ممکن نیست. کاش تو خود در دوکوهه زیسته بودی که دیگر نیازی به این سوال نبود. اگر آنچنان بود، شاید تو هم امروز با ما به دوکوهه میآمدی.
دوکوهه پادگانی است در نزدیکی اندیمشک که سالهای سال با شهدا زیسته است با بسیجیها و از آنها روح گرفته است روحی جاودانه.
یک بار دیگر! سلام دوکوهه
قطارها دیگر در دوکوهه نمیایستند و بسیجیها از آن بیرون نمیریزند. قطارها دوکوهه را فراموش کردهاند. اما شهداء انسی دارند با دوکوهه که مپرس.
میگویی نه؟ از حوض روبروی حسینیه حاج همت بپرس که همه شهدای دوکوهه با آب آن وضو ساختهاند. در حاشیه اطراف حوض تابلوهایی هست که به یاد شهدا روییدهاند اما الفت شهدا با این حوض نه فکر کنی که به سبب تابلوهاست. من چه بگویم اینها سخنانی نیست که بتوان گفت. تو خودت باید دریابی وگرنه چه جای سخن؟
ای دوکوهه، تو را با خدا چه عهدی بود که از این کرامت برخوردار شدی و خاک زمین تو سجدهگاه یاران خمینی شد؟ و حال چه میکنی در فراق پیشانیهایشان که سبب متصل ارض و سماء بود و آن نجواهای عاشقانه؟
خوشا آنان...
خوشا آنانکه با ایمان و اخلاص
بساط خویش بر چیدند و رفتند
خوشا آنانکه در میدان وجدان
حساب خویش سنجیدند و رفتند
خوشا آنانکه پا در وادی حق
نهادند و نلغزیدند و رفتند
خوشا آنانکه با عزت ز گیتی
حریم دوست بوسیدند و رفتند
خوشا آنانکه بهر یاری دوست
به خون خویش غلتیدند و رفتند
خوشا آنانکه با عشق حسینی
شهادت را پسندیند و رفتند